Gewoon doen, dan zie je wel of het lukt!

Toen Monica klaar was met de mavo, kon zij niet wachten om aan het werk te gaan. Zij rolde van de ene baan in de andere. Werd gevraagd in Las Vegas, belandde in de beauty industrie, ging aan de haal met Miss Nederland. Dus als wij haar vragen: ‘Wat waren de dromen van Monica van Ee?’, zegt ze terecht: ‘Poeh, ik ben 59, dus ga maar even zitten, lieverd’.

“In de basis ben ik een meisje uit Amsterdam-Oost, dat met een mavo-diploma in handen heel veel dromen had. Mijn ouders waren van die mensen die zeiden: je moet het gewoon doen en dan zie je wel of het lukt. Dat is een bepaalde inslag die mij mijn hele leven is bijgebleven. Je weet pas of je het kan, als je het hebt geprobeerd. Zo heb ik nooit ergens hoeven solliciteren, ik ben altijd van de ene in de andere job gerold. Dan vond ik iets leuk en zei ik: dat kan ik wel, en dan was er op een of andere manier ook altijd de mogelijkheid dat ik het ging doen. Na mijn eindexamen zei mijn vader: ‘Of je gaat studeren, of je zorgt dat je maandag werk hebt’. Op zaterdag ben ik de Kalverstraat in Amsterdam in gehold. Wat vind ik leuk? Ik zag een babyzaak, ik dacht: baby’tjes vind ik leuk. Daar ben ik naar binnen gestapt met de boodschap: ik wil hier graag komen werken. Zij hadden toevallig iemand nodig, dus werd dat mijn eerste baan. Daarna heb ik in verschillende kledingzaken gewerkt, ik vond verkopen heel erg leuk. Later ben ik bij een sportschool terecht gekomen. Dan hebben we het wel over járen terug, (lacht) ik geloof dat aerobics in die tijd nog niet eens bestond. Ik trainde daar en deed altijd een goede warming up. Een dame die daar werkte, vroeg mij of ik dat ook voor haar klanten wilde doen. In die sportschool kwamen ook leveranciers van sauna’s en zonnebanken. Zij vroegen mij of ik de verkoop van hun producten wilde doen. Dat bracht mij naar de wellness branche. Het bleek een bedrijf in Barneveld te zijn. Ik woonde in Amsterdam, maar ben daar toch gaan werken. Daar ben ik uiteindelijk commercieel directeur geworden.”

Tekst gaat verder onder de foto

‘En dan ga ik’
“Er waren toentertijd in 1994 problemen met het KWF. Wij verkochten zonnebanken, maar van zonnebanken zou je kanker krijgen. Ik heb contact opgenomen met het KWF en zei: ‘Die boodschap kan wel iets genuanceerder. Direct zonlicht kan net zo gevaarlijk zijn, omdat je daar vaker aan wordt blootgesteld’. Ik werd uitgenodigd door het KWF en mocht voor hen het project Verstandig Zonnen opzetten. Ze zeiden: ‘Kijk of je dermatologen en specialisten bij elkaar kunt krijgen en of daar een consensus te bereiken is’. In 1995 hebben we consensus gekregen over de 10 tips voor verstandig zonnen. Dat die 10 regels nu nog steeds gelden, is echt gaaf. In Canadese en Amerikaanse bladen was ondertussen de informatie opgepakt dat iemand in Nederland dat voor elkaar gekregen had. Ik werd door een Amerikaans cosmetica bedrijf benaderd. Of ik naar Las Vegas wilde komen, want hij wilde dat ik in Europa de import voor hem zou opzetten. Ik dacht eerst: wat een gekkigheid, maar drie dagen later kreeg ik een ticket opgestuurd. En dan ga ik, zo zit ik in elkaar. Ik heb een paar jaar voor het bedrijf gewerkt en in veel landen in Europa een importeur gevonden.”

‘Gedreven door passie’
“18 jaar geleden vroeg mijn vriendin Hannie Hakze, die destijds een instituut had in Amersfoort, of ik voor haar wilde werken. Ze zei: ‘Nou ben je voor iedereen aan het werk in de cosmetica, maar ik heb eigenlijk precies zo iemand als jij nodig’. Mijn eerste reactie was: ‘Lieverd, met vrienden ga je wandelen, niet handelen’. Maar nadat ik mij in haar bedrijf verdiepte, zag ik dat het prachtig was. Ze was een pionier. Maar een echt goede schoonheidsspecialiste is een zorgmens en geen ondernemer. Hoe hard ze ook werkte met al haar medewerkers, ze hield geen cent over. Ik had op dat moment de tijd en ruimte in mijn werk voor de Amerikaanse firma, dus ik heb hen netjes gemeld dat ik een vriendin ging helpen. Zo ben ik in het Hannah Hakze Instituut – zoals het destijds heette – gestapt. Ik zag dat er bedrijfsmatig het een en ander moest gebeuren. Er was geen authentiek logo, geen mooie verpakkingen, er werkten mensen om Hannie heen die het beter wisten, maar niets bijdroegen. Terwijl aan de andere kant de medewerkers in de cabines kanjers waren en keihard werkten. Ik wilde helpen, maar dan moest er wel het een en ander veranderen. Alles wat ik in mijn leven doe, wordt altijd gedreven door passie. Dus ook in het bedrijf van Hannie en dat wilde zij graag.”

Tekst gaat verder onder de foto

‘Schoonheid zit in je hart’
“Alles veranderde toen Hannie mij tijdens een etentje vertelde: ‘Lieverd, je kan niet meer weg, want ik ga dood’. De kanker was teruggekomen en ongeneeslijk. Nu, 18 jaar later, zit ik hier nog steeds. Dit bedrijf is mijn passie geworden. We zijn van Amersfoort verhuisd naar Voorthuizen. Het is niet meer een instituut of kliniek, het is een groothandel, wij zijn producent, we doen onze eigen marketing. We hebben alles in eigen beheer en dat hebben we heel langzaam met de eerste club van 7 vrouwen opgebouwd. Inmiddels zijn we met een team van 17 en hebben we 400 huidcoaches die met passie goed hun brood verdienen. Dat is een basis voor mij, want ik wil vrouwen onafhankelijk maken en leren goed te verdienen. Je wordt namelijk schoonheidsspecialist omdat je mensen wilt verzorgen, je wilt helpen. Toen ik deze taak op mij nam, merkte ik dat zij alleen maar aan het helpen waren en vergaten voor zichzelf te zorgen, ook op financieel vlak. Dat vond ik een mooie uitdaging. Voor mij gaat schoonheid veel verder. Het woord schoonheidsspecialist gebruiken wij niet, wij noemen onze experts huidcoach. Schoonheid zit in je hart en dat straal je uit. Daar kan niemand specialist in zijn. Je kunt hooguit de huid coachen. Die filosofie hoort bij hannah. Ik vind het supertof om mensen te helpen bij een mooie huid. Dat ze zonder make-up de straat op durven. Daar werken wij voor.”

‘Ga in je kracht staan’
“Zeven jaar geleden kwam mijn vriendin Kim Kötter langs. Zij vertelde dat zij de Miss Nederland verkiezingen deed en of hannah –zoals het bedrijf inmiddels heet – sponsor wilde worden. Ik zag van dichtbij dat het schoonheidsideaal, dat hing aan die missenwereld, vrij oubollig was. Door Miss Nederland te sponsoren kwam ik in contact met allemaal jonge meiden. Ik merkte een jaar of 7 geleden dat door de opkomst van social media, de onzekerheid van die jonge meiden steeds meer groeide. Iedereen wilde het ideaalplaatje. Ik zag mogelijkheden om Miss Nederland juist te gaan inzetten om dat “plaatje” om te draaien. Ik wil dat iedereen weet dat Miss Nederland niet zomaar een meisje is met een kroontje op, maar een bewuste vrouw die in haar kracht staat en zelfverzekerdheid is, dus een voorbeeld kan zijn voor jonge meiden. De knapste van Nederland zijn in alle opzichten. Dat vind ik zo’n tof traject. Om jonge vrouwen zelfvertrouwen te geven. Wees zelfverzekerd, sta waarvoor je staat, blijf jezelf. Al die filters en vervormingen op social media, verschrikkelijk! Ik wil laten zien dat vrouwen sterk zijn. Door de jaren heen heb ik Miss Nederland naar mij toegetrokken. Kim werd moeder van inmiddels drie prachtige zonen en anderhalf jaar geleden hebben wij het overgenomen. Het is nu een onderdeel van hannah. Wij willen vrouwen op alle mogelijke manieren in hun kracht zetten. En als je in je kracht staat, heb je die te dikke lippen, borsten of kont echt niet nodig. Ik heb niks tegen cosmetische chirurgie, maar het moet verbetering teweeg brengen als er iets mis is. Je gezicht zomaar veranderen, why? Wij staan voor natuurlijke schoonheid. Mijn zelfverzekerdheid heeft mij mijn hele leven geholpen. Je moet dezelfde kansen pakken als mannen. Kom voor jezelf op. Ga in je kracht staan. Gewoon doen en dan zie je wel wat er van komt. Het is ook niet erg om een keer op je bek te gaan. Als het niet lukt, dan lukt het niet. Ook niet erg, dan heb je het in ieder geval geprobeerd. In deze wereld, met al die ideaalplaatjes, merk je dat het moeilijker is. Open je Instagram en ‘iedereen’ is op vakantie. Dan kun je denken: wat doe ik achter mijn bureau? Maar je kunt ook denken: ik neem geen slachtofferrol aan, maar ben tevreden met mijzelf.”

Tekst gaat verder onder de foto

‘Daar krijg ik een kick van’
“Wat voor mij persoonlijk anders is geworden door de jaren, is dat ik vroeger dacht; wat moet ik? En nu in de luxe positie zit waarin ik denk: wie kan ik helpen om er te komen. Mijn slogan is: het gaat er niet om hoe hoog je bent gekomen, het gaat erom hoeveel mensen je hebt meegenomen. Dat is belangrijk, daar krijg ik een kick van. We hebben een prachtig merk neergezet en geloven in de kracht van Miss Nederland. Ik krijg een steeds grotere familie van vrouwen, en ook mannen, om mij heen. Dat voelt goed. Als je jonge mensen wilt helpen, moet je in hun hoofd kunnen kijken. Ik ben omringd door jonge mensen en vind dat heerlijk. Ik sta er middenin. Toen ik bij het vaccineren omringd werd door leeftijdsgenoten, dacht ik wel even: ik word ook een dagje ouder. Maar ik voel ik mijzelf nooit zo oud als ik ben, zullen we maar zeggen… Ik kom nog uit de tijd waarbij ik een vergadering binnen kwam in een ruimte vol mannen en de eerste opmerking was: lekker, doe maar koffie. Die tijd. Ik heb altijd 5 dagen gewerkt. Wat ik irritant vond, is dat ze me altijd vroegen: je hebt toch een kind, hoe regel je dat? Dat wordt een man nooit gevraagd. Mannen accepteren het over het algemeen nog makkelijker dat je ervoor gaat, maar vrouwen praten je al snel een schuldgevoel aan. Ik heb hier medewerkers die wel twee dagen in de week thuis willen zijn, ook goed. Iedereen mag die keuze maken. Sta voor die keuze en laat je door niemand aanpraten dat het niet goed is. Ik had het goed geregeld, mijn moeder was als een tweede moeder voor mijn dochter. Dat ging geweldig, want ik weet wat een heerlijk mens zij voor mij was. Als ik aan mijn dochter vraag: ‘Had je het leuk gevonden als ik thuis had gezeten?’, zegt zij: ‘Alsjeblieft niet, ik was gek van je geworden’. Waar ik wel moeite mee heb, zijn jonge meiden die komen solliciteren, nog geen kind of kraai hebben en zeggen: ‘Ik wil wel genoeg me-time’. Maar uiteindelijk wel in jouw stoel willen zitten. Toen ik hun leeftijd had, werkte ik 80 uur per week. Het mag, maar je kunt niet streven naar het hogere doel als je van huis uit al parttime gaat beginnen. Maar hoe dan ook; mensen kunnen je alleen maar raken als je zelf onzeker bent over de beslissing die je hebt genomen.”

‘De grootste fantast’
“Mijn vader zei vroeger altijd: ‘Jij bent de grootste fantast die ik ken’. Maar ik heb door de jaren heen wel die fantasieën en dromen voor mijzelf waargemaakt. Ondertussen droomt mijn man ervan dat wij samen op Ibiza van het leven gaan genieten. We zijn inmiddels 32 jaar getrouwd, dus ik weet dat dat zijn droom is. Ik denk dat ik daar wel in mee zou kunnen gaan, zeker met de moderne technieken. Mijn persoonlijke droom is voorlopig gewoon doorgaan met wat ik nu doe, want ik vind het nog veel te leuk! Maar er komt natuurlijk een moment dat ik moet stoppen. (lacht) Al was het alleen maar omdat ik op een gegeven moment zo’n oude kop heb dat niemand meer gelooft dat hannah werkt!”

Bron:100%NL Magazine